شهرداری میانه

ميانه به عنوان پهناورترين شهرستان آذربايجان، با آن كوههاي بلند و راههاي پر پيچ و خم و منظرة زيباي جادة خود، آشناي همه است. زيبائي اين شهر آنچنان است كه چشمان رهگذران را ناخودآگاه به خود معطوف مي كند. اين شهر در ميان كوههاي اطراف خود چونان كودكي در آغوش مادر است. كمتر کسي است كه از ميانه بگذرد و غرق تماشاي طبيعت خدادادي آن نگردد.
شهرستان ميانه، در شمالغربي ايران و جنوبشرقي استان آذربايجانشرقي قرار گرفته و يكي از 19 شهرستان آن به شمار مي رود. اين شهرستان در محل تلاقي سه استان آذربايجانشرقي، زنجان و اردبيل قرار گرفته و 7 همسايه در اطراف خود دارد: سراب از شمال، بستان آباد از شمالغربي، هشترود از غرب، زنجان از جنوب، خلخال از شرق و اردبيل از شمالشرقي اين شهرستان را دربرگرفته اند. به تازگي نيز شهرستان چاراويماق از شهرستان هشترود منفك شده و همساية جنوبغربي ما شده است. شهرستان ميانه از نظر شكل عمومي، خوش هندسه بوده و بيشتر شبيه شكل استان آذربايجانشرقي است.
مركز اين شهرستان كوهستاني، برخلاف حومة خود در ارتفاعي پائينتر به بلنداي 1100 متر از سطح دريا گسترده شده است، حال آنكه غالب آباديهاي آن در ارتفاع 1700 و 1800 به بالا استقرار يافته اند، طوري كه ارتفاع متوسط آباديهاي شهرستان از سطح دريا 1566 متر مي باشد. يعني بطور ميانگين، آباديهاي ميانه نزديك به 500 متر بالاتر از خود شهر قرار دارند.
شهر ميانه، بعد از شهر جلفا بعنوان كم ارتفاعترين شهر در ميان شهرهاي آذربايجان شرقي و غربي محسوب مي شود. مركز اين شهرستان در مختصات بين المللي'42/47 طول شرقي و'20/37 عرض شمالي و بين دو رشته كوه بوزقوش و قافلانتي قرار دارد.
فاصلة هوائي ميانه تا تهران و تبريز به ترتيب 373 و 138 كيلومتر است، درحاليكه فاصلة زميني آن تا اين شهرها به ترتيب465 و 165 كيلومتر است كه تقريباً20% بيش از فاصله هوائي است.
وجود آثار باستانی هزاران ساله اعم از قلاع، تپه ها، کاروانسراها، پل ها و غیره و ظهور شخصیتهای نامداری مانند عین القضات میانجی، علامه افضل الدین خونجی، شاعران و ادیبان، وزیران و سفیران و ... نشان می دهد که میانه برای همگان قابل احترام است و تاریخی درخشان و فرزندانی نامدار دارد.

شهرستان میانه، در جنوب رشته کوه بزگوش قرار دارد. ارتفاع عمومی زمین در این شهرستان، از ۷۵۰ متر در منتهی الیه گوشه جنوب شرقی آن دره قزل اوزن تا ۳۳۰۰ متر در قلل رشته کوه برغوش متغیر است.شیب عمومی زمین به جز در گوشه جنوب شرقی شهرستان، در کلیه نقاط آن به سمت مرکز ( شهر میانه) می‌باشد و در نهایت تمامی دامنه‌ها به قزل اوزن ختم می‌شوند. از نظر شکل زمین، قلل ۲۵۰۰ الی ۳۳۰۰ متری بزگوش و زمین‌های وسیع و کم شیب پایین آن در غرب دره گرمه چای ویژگی اصلی نیمه شمالی شهرستان را تشکیل می‌دهد. رشته کوه بزقوش، که در قسمت جنوب سبلان و در شمال میانه قرار گرفته و دره علیای تلخه رود از کوه‌های بزقوش می‌باشد. امتداد این رشته کوه از مغرب به مشرق و به طول ۱۲۰ کیلومتر و ارتفاع آن در اطراف شرقی تا حدود ۳۸۰۰ متر، ولی در طرف غربی از ارتفاع آن کاسته می‌شود و در جنوب شهرستان سراب ۳۱۷۰ متر و در شیشک کوه در حدود ۲۴۵۰ متر ارتفاع دارد. رشته کوه بزقوش در جنوب شهرستان سراب و از خود میانه کاملاً نمایان است و دو درهدر طرفین بزقوش قرار گرفته که یکی آجی چای و جلگه سراب است که آن را از سبلان(ساوالان) جدا کرده و دیگر در قارانقو چای می‌باشد که از بین بزقوش و سهند جاری است.