تکواندو نام هنری ورزشی و رزمی است که از نظر فیزیکی و جسمی بهترین و موثرترین روشهای دفاع از خود را با استفاده از دستها و پاها و بدون استفاده از هرگونه سلاح به علاقمندان و هنرجویان خود می آموزد و از نظر معنوی و روحی نیز به علاقمندان خود احترام و انضباط و بردباری و صبوری و ازدیاد حس مقاومت‌های منطقی در مقابل مصائب زندگی که حاصل آن انتخاب دقیق و صحیح راه زندگی با حس اعتماد به نفس می‌باشد را می آموزد.

تکواندو از سه کلمه " ت " به معنای پریدن وضربه زدن با پا و " کوان" به معنای دفاع کردن و خرد کردن با دست و " دو" به معنای راه و روش تشکیل شده است. سنگ نوشته ها و آثار تاریخی موجود، قدمت پیدایش تکواندو را به عهد باستان و جنوب شرق شبه جزیره کره‌ می رساند. وجود تندیس دو راهب بودایی در معبد «سوکورام» در شهر کیونگ جو کره‌جنوبی که در حال اجرای تکنیک " کوم گانگ ماکی " می‌باشد سند محکمی بر وجود هنرهای رزمی در آن زمان است.

در واقع تکواندو هنر رزمی مردم کره‌ میباشد که با تلاش و برنامه ریزی مثال زدنی به سرعت در جهان توسعه یافته و پس از تشکیل فدراسیون جهانی درسال 1973 (1352 شمسي) تا امروز 209 کشور را در پنج قاره جهان به عضویت خود درآورده است. تکواندو بعد از برگزاری دو دوره مسابقات آزمایشی در المپیک 1988 (1377 شمسي) در سئول و 1992 (1371 شمسي) در بارسلون در بازیهای المپیک 2000 (1379 شمسي) سیدنی رسما به جمع رشته های ورزشی المپیک پیوست.

آموزش تکواندو در ایران ابتدا در سال 1970 (1349 شمسي) توسط مستشاران نظامی کره ای آغاز شد با تلاش و پيگيري مربيان و پيشگامان ورزش تكواندو ادامه يافته و توسعه داده شد. اولين تشكيلات رسمي تكواندو در سال 1976 (1355 شمسي) تحت عنوان انجمن تكواندو نيروهاي مسلح فعاليت خود را آغاز كرد.